موضوع طول عمر امام زمان (عج) و مهدی موعود جهان در زمان شیخ صدوق متوفی به سال 381 یعنی تقریبا صد سال بعد از غیبت امام زمان (عج) مورد گفتگو و دستاویز دشمنان شیعه بوده،به طوریکه صدوق آن علام نامدار شیعه،در صدد برآمده و در کتاب"کمال الدین" آن همه مطالب تاریخی و تحقیقی راجع به وجود اشخاص طویل العمر در پاسخ آنها نقل کرده و استدلال نموده است.بعد از صدوق محمد بن ابراهیم نعمانی،شیخ مفید،سیّد مرتضی،کراجکی،شیخ طوسی و سایر بزرگان ما در کتابهای غیبت و کلامی خود هر یک به شرح و بسط این مطلب پرداخته،پاسخهای ذی قیمتی داده اند.

بعد از آنکه در جای خود دانستیم که امامان بعد از پیغمبر منحصر در دوازده وجود مقدّس است و آنها نیز همه معصوم و از هر گونه خطا و گناه و نافرمانی الهی و اعمال خلاف مصلحت نوع،پیراسته بوده اند،با روایاتی که شیعه و سنّی با اسناد مختلف و طرق عدیده،در کتب معتبر خود در این خصوص نقل کرده اند،یقین پیدا میکنیم که حجة بن الحسن العسکری نهمین فرزند امام حسین (ع) آخرین سفیر الهی و نمایندۀ خدا در روی زمین است.

به طور کلی علماء شیعه در بحث عقاید که به آن "علم کلام" میگویند،هنگام اثبات امامت ائمه دوازده گانۀ ما نخست از اثبات وجود خدا و یگانگی و صفات ثبوتّیه و سلبیّۀ ذات بی زوال او و عدل الهی که هر فعلی از خداوند صادر شود موافق حکمت و از روی مصلحت است،شروع نموده،انگاه با اثبات نبوت که رابطه بین خلق و خالق و شخص پیامبر فردی ممتاز از نوع بشر است،پرداخته و بعد از تکمیل این سه مرحله نوبت به بحث امامت میرسد.